microQonto · Border (Francisco López Salmerón)

...Aínda sinto o renxer da madeira e o asubío do vento anunciando o temporal antes de resgardármonos no soto, coma entón. E o cheiro, o fedor da humidade. A guerra coóusenos na vida como por unha porta abarculada entre a luz do verán a media tarde, cegándonos os ollos.

Meu pai nunca deixou recompor unha soa táboa daquela casa. Raquel, miña irmá máis nova, e mais eu, medramos coa ferida do sensentido aberta para sempre até que puidemos marchar, fuxindo dese tempo, da casa e de meu pai, ancorado para sempre naquel buraco da memoria por onde, antes ca nós, fuxira a miña nai e, moito antes, todas as ilusións que algún dia tiveran, as que nunca sentimos...


Francisco López Salmerón
"Gosto de escribir e escribo, entrei un dia nun blog dunha amiga e agora ando todo o tempo a matutar sobre como alimentar este bicho. Ten que ser un vicio, ten que ser, pero agradable, como outros moitos que me veñen a boca neste mesmo instante. Dedíco máis de media vida a ver, a outra media vaiseme entre dormir e tentar reflexar o que vexo."



A imaxe foi tomada de shorpy.com